دوروی یک سکه

دوروی یک سکه

لوکس‌گرایی و طرح‌های عمرانی  Luxing  orientation  in  projects لوکس‌گرایی را اسّ و اساس طرح‌های عمرانی می‌توانیم نام‌گذاری کنیم زیرا تمامی طرح‌های عمرانی و فعالیت‌های اقتصادی همه بشریت و تمامی فعالان بخش اقتصادی دارای هدف لذت یا سود (utility) است. به عنوان نمونه، کارگر ساده از صبح تا شب زحمت می‌کشد تا پولی به دست آورد و شب آن را با خانواده خود در محیط گرم و دوست‌ داشتنی و راحت مصرف کند. اگر آن استراحت شبانه، آن بگو بخند‌ها و حتی آن دعواهای ساختگی خانگی و قهر و آشتی‌ها نباشد، کار و تلاش هم مفهوم خود را از دست می‌دهد. یک مهندس یا یک مدیر نیز در رده بالاتری این لذّت را دنبال می‌کند، او ممکن است 5 روز حتی به خانه نرود ولی دلش خوش است که تعطیلات آخر هفته پاترول را بر می‌دارد و همراه خانواده و یا دوستان به ویلای خود رفته و لحظات خوشی را در گرمخانه،‌ جکوزی و استخر آب گرم و سونا و غیره می‌گذراند... هر چه مدت فعالیت‌ پیوسته‌تر و طولانی‌تر باشد، دوران لذت و بهره‌برداری نیز طولانی‌ترخواهد بود زیرا این فعالیت‌های با آن خوش‌گذرانی‌ها معادل یا توجیه می‌شوند. مثلاً اگر کسی بداند زحمت می‌کشد ولی استفاده نمی‌برد، مطمئناً در ادامه‌ی زحمت خود تجدید نظر خواهد کرد و اگر چه زمان آن قابل تمدید باشد، باز هم قابل قبول است. مثلاً اگر برای دانش‌آموزان، تعطیلات تابستانی، شوق و ذوق خرید دوچرخه و توپ و امثال آن نباشد، مسلماً از تجدید شدن خود زیاد ناراحت نخواهند شد. اگر شوق عید و بهار و لباس نو و شیرینی و... نباشد، نمره‌ی بیست‌ گرفتن و پزدادن هم معنی نخواهد داشت. حتی کودکان بسیار کوچک نیز از این موضوع مستثنی نیستند، آنها نیز پوشک و زحمت قنداق و امثال آن را فقط به این خاطر تحمل می‌کنند که لبخند شیرینی بر لبان مادر ببینند و دست محبت او را بر سر و بوسه گرم او را بر گونه خود احساس نمایند. در دنیای حیوانات نیز این اصل با همین نظم و با همین انتظام جاری است. در معادله‌ی کار در مقابل مزد مساوی؛ اگر مزد کم داده شود، کارگر هم از کار خود کم می‌کند و به اصطلاح از کار می‌زند و کارمند هم امروز و فردا می‌کند. تمامی مشکلات سیستم (System) بوروکراسی جهان هم از این موضوع ناشی می‌شود که عناصر و المان‌های یک سیستم به دنبال برابرکردن زحمت‌ها و رنج‌هایشان با درآمدها و بهره‌مندی‌های خودشان آن هم به زعم خودشان است.

ادامه مطلب