بنگاه دانش اقتصاد *ابتهاج*
مقالات آموزشی اقتصادی صهیب عبیدیبنگاه دانش اقتصاد *ابتهاج*
مقالات آموزشی اقتصادی صهیب عبیدیکیفیت زندگی و شاخص‌خوشبختی
| برتری انسان بر حیوان و نیز برتری انسان بر هوشمندترین ماشینی که تا به امروز ساخته است، در توانایی انتخاب است.
انسان به کمک عالی‌ترین قابلیت مغزش می‌تواند بیاموزد و براساس آموخته‌های خود که به شیوه‌ای هنوز اسرارآمیز، در ذهنش سازمان می‌یابند، به انتخاب‌‌های پیچیده و حیرت انگیز دست زند. برآیند چنین انتخاب‌‌هایی است که تمدن بشری را تا به امروز برپا داشته است. زیست شناسان به ما می‌گویند زندگی هر یک از ما پدیده‌ای است منحصر به فرد؛ محصول تصادفی است با احتمال بسیار ضعیف، که فقط یک بار در تاریخ حیات بشر رخ می‌دهد. از میان چندین هزار اسپرم، یک اسپرم با اوول ترکیب می‌شود تا هر یک از ما را به وجود آورد. اگر اسپرمی دیگر با آن اوول و یا آن اسپرم با اوولی دیگر ترکیب شده بود، انسان دیگری پا به حیات می‌گذاشت. با این تعبیر، هر انسانی که متولد می‌شود از نظر زیست شناسی پدیده‌ای است منحصر به فرد. |
صد نکته در مدیریت تغییر
| امروزه تغییر مهم ترین عامل موثر در مدیریت کسب و کار موفق محسوب می شود. سازمان ها و افراد شاغل در آنها بایدنگرش مثبتی نسبت به مساله تغییر داشته باشند تا از این طریق توان رقابتی خود در بازارهای تهاجمی امروزی را حفظ کنند. عدم توجه به یک روند در حال تغییر ممکن است بسیار پرهزینه باشد. این مقاله به مدیران می آموزد که برای بقای خود چگونه همواره یک گام از رقبا جلوتر باشند، روند تغییرات را تعیین کنند، و رهبری یک پروژه تغییر را بر عهده بگیرند. این مقاله در قالب100 نکته کلیدی طراحی شده و به مدیران توصیه می شود علاوه بر مطالعه دقیق به آن عمل کنند. ضرورت تغییر تغییر، کلیه جنبه های زندگی را تحت تاثیر قرار می دهد. اتخاذ یک رویکردآینده نگر تنها راهی است که به کمک آن می توانید آینده را، چه به عنوان یک فرد و چه به عنوان یک سازمان، در دست بگیرید. بنابراین، پذیرای تغییر باشید و یاد بگیرید که عناصر مثبت آن را توسعه دهید. 16- برای برنده شدن سعی کنید با رقبا متفاوت و از آنها بهتر باشید. |
عوامل مؤثر در موفقیت مدیران
|
امروزه نیاز به مدیران لایق بیش از هر زمان دیگری احساس می شود. مهمترین نکته در علم مدیریت این است که مدیران اغلب نیازمند شناخت شیوه غالب و نوع مدیریت خود هستند، تا زمینه مناسب برای مدیر کارآمدشدن آنها فراهم آید. در گام بعد ضروریست مدیران شناخت کافی از کارکنان خود و نیازهای آنها داشته باشند و با مشارکت کارکنان خود به بهبود دائمی فرایندها و برآورد خواسته ها و انتظارات مشتریان و ارباب رجوع همت گمارند. از سوی دیگر کارکنان یک سازمان نیز باید به شیوه مدیریت مؤسسه خود آگاهی یابند تا موفقیت سازمان را در روند فعالیت آن تضمین کنند، زیرا شناخت نحوه مدیریت یک مدیر توسط کارکنان زمینه ساز بازدهی و اثربخشی بیشتر برای رسیدن به اهداف سازمان خواهد شد. در این راستا سقراط نخستین فردی بود که مدیریت را فرایندی اجتماعی تعریف کرد که متضمن یک سلسله وظایف، فعالیت ها و روابط متقابل افراد است. از این رو مدیران کارآمد کسانی هستند که همواره می کوشند تا در شیوه رهبری شان دارای ارزش ها و عقاید و انتظامات ارزشمند باشند. از همین رو مدیران با تجربه باید در همه سطوح تربیت کنندگان ماهری باشند تا توانایی کافی برای ایجاد نظم بدون تنبیه در سازمان را داشته باشند. کارشناسان علم مدیریت بر این باورند که جهت ارائه مدیریت موفق و کارآمد، مدیران باید به این نکات پایبند باشند: 1- از صرف وقت زیاد بر روی جزئیات اجتناب کنند. 2- در آگاهی دادن به کارمندان کوتاهی نکنند. 3- از مهم جلوه دادن موقعیت خود بپرهیزند. 4- از ایجاد موقعیت های ناراحت کننده و بی انگیزه شدن کارمندان نسبت به کار خودداری کنند. 5- به گونه ای رفتار نمایند که مورد احترام کارکنان قرار گیرند. 6- از پیگیری کارها به تنهایی اجتناب کنند. 7- برای رویاروئی با حوادث غیرمترقبه آمادگی داشته باشند. 8- شرایطی را در سازمان فراهم آورند که کارکنان مسئول و پاسخگوی اعمال خود باشند. 9- تمامی رویدادها در سازمان ثبت شوند. 10- در مورد اطلاعات محرمانه کارمندان باید رازدار آنها باشند. 11- برای تقویت بنیه سازمانی درصدد کسب حمایت از منابع مختلف باشند. 12- با کارکنان همانگونه رفتار کنند که مایلند با آنها رفتار شود. 13- بین مدیر بودن و دوست بودن تعادل برقرار کنند. 14- بین کارمندان تبعیض قائل نشوند. 15- کارمندان را از مقررات آگاه نمایند و در صورت نیاز قوانین و مقررات را مورد تجدید نظر قراردهند. 16- از رویدادهای مقطعی به منظور یادگیری و تجربه اندوزی بهره بگیرند. 17- کارکنان خود را برای ارائه پیشنهادات جهت ارتقاء سازمان ترغیب نمایند. |
حفظ شأن و ارزش فردی در محیط کار
|
چند نکته درمورد حفظ شأن و ارزش فردی در محیط کار" شان افراد در گرفتن مقام نیست، بلکه در استحقاق آنها در بدست آوردن آن مقام خلاصه می شود." |
دیباچهاى بر مدیریت اسلامى
معرفى کتابشناخت کلى و عمومى
کتاب دیباچهاى بر مدیریت اسلامى، توسط عبدالمجید رشیدپور به نگارش در آمده و بنیاد فرهنگى امام مهدى(عج) آن را در 180 صفحه و در قطع رقعى، به طبع رسانیده است.
مؤلف کتاب در پیش گفتارى که بر این اثر نگاشته، یادآور شده که مدیریت اسلامى، از خودسازى سر بر مىآورد و در حقیقت، این رشته، بخش کوچکى از گزینش پیامبران بوده، زیرا در نحوه برگزیدن و خصال و صفات پیامبران، نوعى هماهنگى دیده مىشود.
وى مىافزاید: مدیریت در اسلام، بر معنویت و اخلاق استوار است و مدیر اسلامى، بر حسب درخواست جامعه و احساس مسئولیت، زیر بار این تکلیف خطیر مىرود و در این راه، جز پذیرش رضایت پروردگار، هدف دیگرى ندارد.
نیاز به مدیر صالح
مؤلف در فرازى از کتاب مىنویسد: هیچ جامعهاى بدون رهبر و هیچ کاروانى بدون مدیر کاروان و هیچ لشکرى بدون فرمانده، بقا و دوام نخواهد یافت. نظام همه امور، درگرو مدیریت صحیح است. وى با الهام از آیات قرآن و سخنان حضرت علىعلیهالسلام نتیجه مىگیرد که مدیریت، شعبهاى از رهبرى جامعه بوده، به صلاحیت و شایستگى نیاز دارد.
به باور وى، اگر چه مدیر همچون دیگر افرادباید زندگى کندو از امکانات لازم و ضرورى و خدمات رفاهى برخوردار باشد، اما باید این واقعیت را در نظر داشت که مدیر، الگوى دیگران است و باید چگونه زیستن خود را با زندگى محرومانى که از سادهترین امکانات زیستن برخوردار نمىباشند، هماهنگ کند و در چنین شرایطى، لازم است از حداقل مظاهر زندگى استفاده کند
مدیر صالح، از نیروى بدنى کافى بهرهمند است و در عین حال، امین مردم و امانتدار جامعه است و باید در حفظ و حراست از اموال عمومى، میراث فرهنگى و توانمندىهاى فکرى و علمى جامعه، نهایت توان خود را به کار برد.
اهداف مدیریت
نویسنده درباره اهداف مدیریت مىنویسد: مدیریت، به طور ذاتى، داراى مطلوبیت نمىباشد؛ بلکه به عنوان عامل ثانوى، موردتوجه قرار مىگیرد. استیفاى حقوق مسلمانان، کمکرسانى و مساعدت به افرادى که دچار مشکل هستند و مساعدت در رفع حوائج افراد جامعه، از اهداف مدیریت اسلامى مىباشند. روحیه برترى طلبى و جاهطلبى، نه تنها هدفهاى عالى مدیریت را مخدوش و آسیبپذیر مىسازد، بلکه به فضیلتهاى اخلاقى رایج در جامعه، آسیب وارد مىکند. کسى که این سمت را مىپذیرد، باید توجه داشته باشد که کار دشوارى را عهدهدار شده است؛ زیرا تصمیمگیرىها، نفى و اثباتها و هدفهاى مدیریت، با اعراض و نفوس مردم و نیز با اموال بیتالمال در ارتباط است. و در روز رستاخیز، مقدارها مورد سؤال قرار مىگیرند و اصولاً بخش مهمى از تقواى راستین و ایمان واقعى، در گرو حفظ و حراست از اموال عمومى و خصوصى مردم است و قرآن و روایتهاى معتبر، این حقیقت را مورد تأکید قرار دادهاند. مدیرى که در برنامهریزىها و کلان نگرىها و هدفهاى کلى و جزئى تشکیلات خویش، در پىانگیزههاى خالصانه و الهى است، قاطعانه، کارش را انجام مىدهد.
هماهنگى در مدیریت
مجموعهاى از خصال و فضیلتهاى اخلاقى اگر در اعماق وجود مدیر به رشد و شکوفایى برسند، او با استوارى افزونتر، مىتواند قلههاى سربلندى را فتح کند. در این مسیر، اگر فردى نمىتواند این مسئولیت را بپذیرد، نباید به آن تمایل نشان دهد؛ زیرا ناتوانىها و کاستىهاى مداوم، او را پیوسته وادار به عذرخواهى مىکند و این روند، یک نوع خفت و خوارى و ذلت را به وجود مىآورد و خداوند، راضى نیست که انسان مسلمان، رفتار و کردارى داشته باشد که عزتش را مخدوش سازد.
شهامت آن نیست که هر شغلى را که به ما پیشنهاد دادند، به سرعت قبول کنیم؛ بلکه باید توانایىهاى علمى و عملى را در نظر بگیریم.
کنار نهادن مسئولیتى که با توانمندىهاى ما انطباق ندارد، نه تنها نشانه ضعف نمىباشد، بلکه استوارى در عقیده و عمل را مىرساند و این تصمیم، مىتواند جلو امور اجرایى زیان بار را بگیرد و مدیر را از هلاکت برهاند.
مدیر خوب، آن کسى نیست که کار زیاد مىکند و مدام در حال دویدن است؛ بلکه مدیر شایسته در پىهماهنگ ساختن نیروها و برنامهریزى دقیق مىباشد و این مهم را در پرتو فکر عالى و اندیشه خوب، مىتوان عملى ساخت.
نقش ارتباطى
مدیر شایسته، کسى است که در عین برخوردارى از توانایىهاى فکرى، روحى و بدنى، از تجارب دیگران، به نحو مطلوب و مقتضى کمک مىگیرد. او باید بداند که هر قدر انسان با تجربه و کامل باشد، باز هم از تمام کمالات برخوردار نیست. استفاده از سازوکار دیگر مدیران، بدین معنا نیست که مدیر، به تقلید صرف اکتفا کند؛ بلکه ضرورت دارد که ضمن آشنایى با راههاى موفقیت، ذوق و استعداد خود را پرورش دهد.
مدیر قدرتمند، کسى است که به مدد ایمان و پارسایى، به جاى ایجاد رابطه خشک و سرد اجرایى و بخشنامهاى، محیط اداره را سرشار از صمیمیت مىکند و همه کارکنان را با یک تحول درونى، علاقهمند به وظایف و مسئولیتهاى ادارى و اجرایى خویش مىکند.
مدیر موفق، ضمن اهمیت دادن به کارهاى بزرگ، از امور جزئى و مسائل به ظاهر کوچک، غفلت نمىکند. گاهى دقت در مسائل جزئى، راه حل جالبى براى درمان مسائل حیاتى پدید مىآورد.
مشورت مدیر با دیگران، از اصول ارتباطى است و این برنامه باعث مىشود تا افراد طرف مشورت، احساس شخصیت کرده، روحیه همکارى و صمیمیت آنان گسترش یابد.
اشخاصى که از آنان مشورت خواسته مىشود، مىکوشند تا توانایىهاى فکرى خویش را قوىتر کنند و به آگاهىهاى علمى خود بیفزایند تا بهتر بتوانند در این امر، مشارکت کنند و این روند، کارآیى سازمان را ارتقا مىدهد.
مدیر و تشویق و توبیح
مدیر باید شرایطى را فراهم کند تا کارمند نیکوکار، با اظهار علاقه، به تلاش خود ادامه دهد و کارمند کم کار و آنهایى که بازدهى مفیدى ندارند، از این شیوه دست بردارند و با تحرک و پویایى و ایجاد رغبت در خویش، خود را با نهاد یا سازمان، هماهنگ سازند. از این رو، مدیر با در نظر گرفتن شرایط و مقتضیات، لازم است افراد فعال و متعهد را با عناوین گوناگون، مورد تأیید و حمایت قرار دهد و در مورد خاطیان نیز با روشى درست و عاقلانه، نوعى بىمهرى و نفرت را پیش گیرد و یا به توبیح آنان بپردازد.
مدیر در تشویق و تنبیه، باید روحیه بشارت، ملایمت و سهلگیرى را از یاد نبرد و روح امید و نشاط را بر اداره زیرنظر خود حاکم سازد.
اتخاذ این روش، ضمن آن که نوعى تعدیل و توازن به وجود مىآورد، سبب مىشود تا کارمندان به جنبش وا داشته شوند و هنرها، ذوقها، خلاقیتها و فداکارىهاى خود را بروز دهند. عزل و نصبهاى مدیر نیز باید از معیارهاى واقعى، ارزشهاى راستین و اصول عینى سرچشمه بگیرد.
معیارهاى سیاسى، حزبى و قومى در این تصمیمگیرىها، تعادل سازمانى را مخدوش مىسازد و اعتماد افراد را سلب مىکند. تقوا و تعهد، ایجاب مىکند که کار را به اهلش بسپاریم و در صورت مشاهده خیانت و مسامحه از کسى، وى را بر کنار کرده، فردشایستهاى را جایگزین وى کنیم.
بدیهى است که کاستىهاى جزئى، با تذکر، مشورت و مذاکره، قابل حل مىباشند و نیاید آنها را بهانه تصفیه حسابهاى شخصى قرار داد. نکته دیگر این که اگر فردى از مقامى عزل شد، نباید تمام افرادى که با وى همکارى داشتند، کنار گذاشته شوند و تغییر دادن یک نفر. نباید منجز به نفى نیروىهاى دیگر شود و اگر این روند پیش گرفته شود، سازمان باخسران زیادى مواجه مىشود.
پنجاه توصیه از پیامبر اعظم(ص)
| در کتاب «دعائم الاسلام، اثر نعمان بن محمد تمیمى(363 - 259ق)»، (ج1، ص351 تا 368) عهدنامه مفصلى از پیامبر اعظم حضرت محمد(ص) نقل شده که حاوى نکات بسیارى در شیوه حکمرانى و نکات مدیریتى است. آن چه مىخوانید، اقتباس و تلخیصى از این عهدنامه و منشور نورانى، خطاب به کارگزاران و مدیران است: 1. بنگر که کجا و چگونه بودى و امروز در کجایى؛ نصیحت را از خودت آغاز کن و در کار خاصان و شناخت آن چه به سود و زیان توست، نیکو بنگر. 2. چنان مباش که پندارى کرامتى را که خدا در حق تو کرده، واجبات را از دوش تو برداشته و تو شایسته آنى که مسئولیت سنگین را از تو بردارد؛ از این رو، در پى شهوات و خواستهها بروى. 3. جایگاه خود را بشناس؛ سرانجام خود را در نظر آر و آن را بسیار یاد کن و بسیار بیندیش که چه مىکنى و چه کسانى با تو مشارکت دارند. 4. ببین پدرانت، حکمرانان و شاهزادگان دیگر کجایند که دنیا خوار بودند؟ تو اکنون میراث خوار آنان و اداره کننده حکومت آنان هستى؛ چه شد آن گنجها که اندوختند و آن بدنهاى ناز پرورده و آن امیر زادگان مرفه اکنون کجایند؟ 5. از بدىها گذشتگان عیب مىگرفتى و کارشان را زشت مىشمردى؛ امروز از خودت عیب جویى کن و برحذر باش که به همان سرنوشت دچار نشوى. 6. تو درباره پیشینیان و کارشان داورى مىکردى؛ آیندگان هم درباره تو و کارهایت به قضاوت خواهند نشست و نسبت به تو همان را خواهند گفت که تو درباره دیگران مىگفتى. 7. ثروت اندوزى از حرام را نیرو مپندار و بذل و بخشش ناحق را سخاوت ندان. «قدرت»، در خویشتندارى است و «جود»، در پرداخت آن چه وظیفه توست. 8. دلت را خانه مهرورزى به مردم قراربده؛ نسبت به مردم درندهاى مباش که لغزش هایشان را فرصت و غنیمت شمارى؛ زیرا آنان یا هم کیش تو یاهمنوع تو هستند و به عفو و گذشت تو محتاجند. 9. در کیفر، شتاب مکن؛ مگو که امیرم و هر چه خواستم، مىکنم و هر گاه قدرت و حکومت، تو را به غرور و عجب کشاند، به یاد خدا باش که برتر از توست و به یاد مرگ باش که سرمستى و شادمانى بىجاى تو را در هم مىشکند. 10. میان خود و نزدیکانت با مردم منصفانه رفتار کن که اگر انصاف نکنى، در حق آنان ستم کردهاى و هر که به بندگان خدا ستم کند، طرف حسابش خداست. 11. شیوه ظالمانه، به زوال نعمت مىانجامد و اصرار بر ظلم، انتقام الهى را در پى دارد؛ زیرا خداوند، دادخواه مظلومان و دشمن ظالمان است. 12. به کارى بیشتر بپرداز که در راستاى حق و رضاى خالق و توده مردم باشد؛ نه آن چه که با رضایت خواص، رنجش عموم مردم را در پى دارد. 13. توده مردم، سامان بخش امور زمامداران و بازوى حاکم و مایه خشم بر دشمنانند؛ پس تا وقتى مطیع فرمانند، دلت با آنان و میلت همراه ایشان باشد. 14. آنان که بیشتر در پى کشف عیوب مردمند، در نظرت نکوهیدهتر باشند؛ زیرا در مردم عیبهایى است که والى سزاوارتر است تا آنها را بپوشاند. 15. آن چه بر خود نمىپسندى، بر مردم هم مپسند و تا مىتوانى رازها و عیوبشان را بپوشان تا خدا هم عیوب تو را بپوشاند. 16. در پذیرش سخنِ سخن چینان، شتاب مکن که سخن چین راست نمىگوید. 17. بخیلان، حریصان و ترسویان را در مشورتهاى خویش واردمکن؛ زیرا بخل و حرص و ترس، هرسه، ریشه در بدبینى به خدا دارد. 18. بدترین وزیران و همکارانت، آنانند که همکار امیران پیشین و همدست جرایم آنان بودهاند؛ آنان را در حکومت خود راه مده و در کارهایت وارد مکن. 19. کسانى را یاران و همکاران خاص خویش برگزین که همکار ظالم و یاور گنه کار نبودهاند؛ آنان را مخصوص همنشینى و دوستى در نهان و آشکار قرار بده و کسانى را گرامىتر بدار که نسبت به حق، گویاتر و نسبت به مردم، با انصافتر باشند. 20. با کسانى بیشتر همدم باش که اهل تقوا، راستى، خرد و شرافت باشند و از کسانى بیشتر فاصله بگیر که اهل تملق، چاپلوسى و ستایشگرىاند؛ زیرا مدح بسیار، غرور و غفلت مىآورد. 21. نیکوکار و بدکار را به یک چشم نگاه مکن؛ زیرا اگر چنین کنى، نیکوکار، در کارش بىانگیزه مىشود و خلافکار، در کار خلافش گستاخ مىگردد. 22. سنتهاى خوب گذشته را بر هم مزن و سنتهاى مضر به روشها و سنن خوب گذشته را پایهگذارى مکن. 23. در برپایى عدل و حق، با عالمان و حکیمان بسیار مشورت کن که این شیوه، احیاگر عدل و زداینده باطل است. 24. کسانى را به فرماندهى لشکریان بگمار که بردبارتر، داناتر، با سیاستتر و خوش اخلاقتر باشد و نیز دیر به خشم آیند؛ زود عذر پذیرند و به ضعیف، رأفت داشته باشند. 25. با کسانى بیشتر بپیوند که دین شناس، دیندار، خوشسابقه و شجاع باشند. 26. به سبب توجه به کارهاى بزرگ، امور کوچک نظامیان را نادیده نگیر که هر کدام از کارهاى بزرگ و کوچک، جاى خاص خود را دارند. 27. زندگى لشکریان و سپاهیان و خانواده آنان را تأمین کن تا در جنگ با دشمن، یک دل باشند و فکرشان نگران خانه و خانواده خود نباشد. 28. امنیت عمومى در شهرها و همدلى و همبستگى لشکریان، بهترین نور چشمىِ زمامداران است. 29. به فرماندهان شجاع و رزمندگان لایق، توجه خاص داشته باش و از حال یکایک آنان جویا شو و از آنان ستایش کن تا هم شجاعان، شجاعتر شوند و هم دیگران تشویق گردند و در عین حال، مأمورانى امین و صادق را بر آنان بگمار تا عملکرد آنان را در جبهههاى نبرد، به طور دقیق، به تو گزارش دهند. 30. موقعیت بزرگان، سبب نشود که تلاش اندک آنان رابزرگ شمارى و وضعیت افراد عادى، موجب نگردد که تلاش عظیم آنان را ناچیز شمارى. 31. کسانى را به قضاوت بگمار که با فضیلتترین، داناترین، بردبارترین و پرهیزکارترین افراد باشند؛ تا کارها، آنان را به تنگ نیاورد؛ مغلوب اطراف دعوا نشوند؛ طمع نداشته باشند؛ دچار عُجب و خودپسندى نشوند؛ تعریف و تمجید، آنان را نفریبد و در پى گیرى مسائل، کم حوصله نباشند. 32. به وضع و زندگى قضات، به خوبى رسیدگى و زندگىشان را تأمین کن تا طمع و نیاز به مردم نداشته باشند و در دام رشوه نیفتند. 33. به حکم قاضیان و رأى آنان رسیدگى کن تا اختلاف در حکمشان نباشد. که اگر چینین شود، عدالت تباه مىشود؛ دین نقصان مىیابد و تفرقه پدید مىآید. 34. کارگزاران را براساس شناخت و آزمون به کار گمار؛ نه بىتحقیق و بررسى؛ زیرا به کار گماشتن نالایقان و ناآزمودگان، سبب جور و خیانت و موجب زیان بر مردم مىگردد. 35. کسانى را به کار گمار که پرهیزگار، دین شناس، دانا، سیاستمدار، با تجربه، خردمند و با حیا باشند و از خانوادههاى شریف و دیندار که پاکترند و خویشتندارتر و کم طمعتر و آیندهنگرتر. 36. زندگى کارکنانت را تأمین کن و نیازشان را برآور؛ تا هم خود را بهتر اصلاح کنند و هم به اموال دیگران دست درازى نکنند و هم اگر خطا کردند و نافرمان شدند، حجتى بر آنان داشته باشى. 37. هرگز اهل تکبر و نخوت وغرور و افراد جاهطلب و ستایش دوست را براى مسئولیت انتخاب نکن. 38. اگر یکى از کارگزارانت دست به خیانت زد یا فسادى مرتکب شد و گزارش مأمورانت و حرفهاى مردم هم آن را تأیید کرد، او را تنبیه کن و آن چه را گرفته، از او بگیر و در میان مردم، او را رسوا کن تا مایه عبرت دیگران شود. 39. بیش از دریافت مالیات و خراج، به عمران و آبادانى بیندیش؛ مالیات هم وقتى مىتوانى بگیرى که زمین را آبادسازى. هر کس بدون عمران و آبادى بخواهد مالیات بگیرد، شهرها را ویران و مردم راهلاک خواهد ساخت. 40. آباد سازى شهرها، بهتر از پر کردن خزانه است؛ آن چه هم خزانه را پر مىسازد، آبادانى شهرهاست. اگر آبادىها ویران شود، خزانه هم تهى مىماند. 41. اگر دوست دارى سرانجام نیکى و بدى را بدانى، به کار نیکان و بدانِ گذشته بنگر. 42. به ثروت اندوزى نیندیش؛ به ذخیرهسازى خیرات و خوبىها همت بگمار. 43. در امور دیوانى و دبیرى، کسى را به نگارش نامههاى محرمانه و اسناد سرى بگمار که ادبش بیشتر، یارىاش براى تو بهتر، فکرش پختهتر و از همه مطمئنتر و راز دارتر باشد و ظرفیت احترام و لطف تو را داشته باشد؛ اسرار تو را آشکار نسازد و جایگاه خود را بشناسد. 44. در گزینش منشیان و دفترداران، به خوش گمانى خویش تکیه نکن؛ بلکه به سوابق کار و تجارب پیشین آنان بنگر. 45. براى هر مجموعه از کارکنانت، رئیسى انتخاب کن که امانت دار و اندیشمند باشد؛ از کارهاى بزرگ به زانو در نیاید و کارهاى کوچک را وانگذارد و پیوسته برکار آنان مراقبت و نظارت داشته باشد و از رفتارشان با مردم خبر بگیر. 46. صنعت گران و پیشهوران، سرچشمه سودرسانى به مردمند؛ آنان را به نیکى توصیه کن و حرمتشان را نگه دار و از حالشان جویا باش و مراقبت کن تا احتکار و سودجویى و حرص آنان، مایه افزایش نرخها و فشار بر مردم و انتقاد بر حکومت نگردد. 47. از حال بینوایان و محرومان، بىخبر مباش؛ سهمى از بیت المال را براى آنان اختصاص بده و به همه یکسان و بىتبعیض برسان. پرداختن به کارهاى مملکت، تو را از نیازمندان غافل نسازد و در حکومتت، ضعیفان که دستشان از تو کوتاه و نیازشان از چشم مأمورانت پنهان است، تباه نشوند که هیچ عذرى ندارى. مطمئنترین نفرات را براى رسیدگى به امورشان برگزین؛ کسانى که نه به دیده تحقیر، به فقیر بنگرند و نه شخصیت بزرگان، چشمشان را پر کند. 48. به زمین گیران، گرفتاران، یتیمان و پردهنشینان فقیر که نه اهل درخواستند و نه روىِ عرض حاجت دارند، رسیدگى کن و به خاطر خدا، سهمى از بیت المال برایشان مقرر گردان. 49. بخشى از وقت خود را براى دیدار حضورى و رفع نیاز نیازمندان و شنیدن حرفها و شکایتها اختصاص بده تا آنان بىترس و مزاحمت، خواستههایشان را بگویند. 50. براى رسیدگى به کارها، تقسیم وقت کن و همه تلاش خود را به کار گیر و کار هر روز را همان روز انجام بده و بهترین وقتهایت را براى رابطه خودت و پروردگارت اختصاص بده و چیزى را بر اداى واجبات، مقدم مشمار و بین خود و مراجعان، حجاب طولانى قرار مده که بدگمانى مىآفریند و کارها را بر تو آشفته مىسازد.منبع : http://www.ayineh.com/defaulte.aspx?namayesh=330 |
50 نکته براى مدیران
|
اگر مىخواهید مدیر موفقى باشید، به این توصیهها عمل کنید: این هم منبع: http://www.ayineh.com/ |
مدیریت مدرسه
اگر مدیر خوب باشد ومدرسه ای نباشد اومدرسه ای خواهد ساخت اگر مدرسه باشد ومدیر خوبی نباشد مدرسه ویرانه ای بیش نخواهد بود* * *عدم تحرک مدیر مدرسه محدودیتهای قانونی نیست بلکه محدودیتهای ذهنی اوستقوانین موفقیت
| قوانین موفقیت | |
|
رشد اقتصادی; افیون جدید ملت‌ها
مطابق نظریهء رسمی بسیاری از نهادهای بین‌المللی، «توسعه» و حتی نوع «پایدار» آن معادل رشد اقتصادی تلقی می‌شود، هرچند پذیرفته شد که این امر مضرات خود را نیز به همراه دارد اما آیا نباید به تفکیک این دو مقوله پرداخت؟ مفهوم «رشد اقتصادی پسرفتی» بار مشابهی در کشورهای غنی و کشورهای فقیر که فاقد امکانات اولیه هستند، ندارد. این مباحث که در جنبش جهانی شدن از نوع دیگر مطرح است، با انتقاد از روابط اجتماعی کنونی همراه است.