خمس‌

بر طبق‌ اعتقادات‌ شیعه‌، پیروان‌ این‌ مذهب‌ باید خمس‌ یعنی‌ یک‌ پنجم‌ درآمد و کسب‌ و کار خویش‌ را به‌ مراجع‌ وامامانشان‌ بدهند این‌ منبع‌ درآمد عظیمی‌ برای‌ مراجع‌ شیعه‌ است‌ و باعث‌ جمع‌ آوری‌ ثروت‌ زیادی‌ توسط‌ آنان‌می‌شود. توجیه‌ شرعی‌ که‌ مراجع‌ و علماء شیعه‌ جهت‌ اخذ خمس‌ کسب‌ و کار مردم‌ به‌ آن‌ متوسل‌ می‌شوند برداشت‌ وتفسیر نادرست‌ آنان‌ از یکی‌ از آیه‌های‌ قرآن‌ است‌ که‌ می‌فرماید: «وَاعْلَمُواْ أَنَّمَا غَنِمْتُم مِّن شَیْءٍ فَأَنَّ لِلّهِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبَى وَالْیَتَامَى وَالْمَسَاکِینِ وَابْنِ السَّبِیلِ‌» (آیه‌ 41 سورة‌ انفال‌) ترجمه‌: و بدانید که‌ آنچه‌ غنیمت‌ یافتید از هر چیز یک‌ پنجم‌ آن‌ از خدا و رسول‌ و خویشاوندان‌ (او) و یتیمان‌ و مساکین‌ و مسافرین‌ است‌.

این‌ آیه‌ را اینگونه‌ تفسیر و از آن‌ استنباط‌ می‌کنند که‌ سهم‌ خدا و رسول‌ خدا و ذی‌ القربی‌ باید به‌ امام‌ و قائم‌ مقام‌ رسول‌پرداخت‌ شود. (مراجعه‌ شود به‌ کتاب‌ مجمع‌ البیان‌ در تفسیر قرآن‌ ج‌4 ص‌543 از فضل‌ بن‌ حسن‌ طبرسی‌)

اما در واقع‌ آنچه‌ که‌ در این‌ آیه‌ آمده‌ مربوط‌ به‌ غنائم‌ جنگی‌ است‌ و بر خلاف‌ آنچه‌ که‌ شیعیان‌ می‌گویند هیچگونه‌ ارتباطی ‌به‌ کسب‌ و کار و تجارت‌ مردم‌ ندارد. بررسی‌ در سیرت‌ پیامبر صلی الله علیه وسلم نیز نشانگر این‌ است‌ که‌ هیچ‌ موردی‌ وجود ندارد که‌ایشان‌ از کسب‌ و کار مردم‌ سهمی‌ برای‌ خودشان‌ مطالبه‌ کرده‌ باشند. همچنین‌ مؤرخینی‌ که‌ در کتابهایشان‌ راجع‌ به‌ جمع‌آوری‌ زکوة‌ در زمان‌ خلفاء و اهل‌ بیت‌ مطالبی‌ رانوشته‌اند به‌ این‌ نکته‌ که‌ از کسی‌ خمسی‌ مطالبه‌ شده‌ باشد هیچگونه‌اشاره‌ای‌ نکرده‌اند. محمد بن‌ حسن‌ طوسی‌ که‌ از بزرگترین‌ فقاء شیعه‌ در قرن‌ پنجم‌ هجری‌ و مؤسس‌ حوزه‌ علمیه‌ نجف‌است‌ در کتاب‌ فقهی‌ معروفش‌ هیچگونه‌ اشاره‌ای‌ به‌ خمس‌ نکرده‌ است‌ این‌ در حالی‌ است‌ که‌ در ان‌ کتاب‌ تمامی‌ مسائل‌فقهی‌ اعم‌ از کوچک‌ و بزرگ‌ بیان‌ شده‌ است‌. همین‌ دلایل‌ و دلایل‌ دیگری‌ که‌ به‌ بعضی‌ از آنها نیز اشاره‌ خواهیم‌ کردباعث‌ شده‌اند تا بعضی‌ از فقهاء شیعه‌ مجبور به‌ حرام‌ اعلام‌ کردن‌ دریافت‌ خمس‌ از کسب‌ و کار مردم‌ شوند. از جمله‌فقیه‌ شیعه‌ احمد اردبیلی‌ ملقب‌ به‌ مقدس‌ اردبیلی‌.

مراجع‌ و آخوندهای‌ شیعه‌ با سوء استفاده‌ از ناآگاهی‌ مردم‌ اقدام‌ به‌ انباشت‌ ثروت‌ عظیمی‌ می‌کنند و در نتیجه‌ بیشتربدنبال‌ منافع‌ مادی‌ هستند. تصور کنید اگر نذرهایی‌ را که‌ توسط‌ مردم‌ بر مزارها و بارگاههای‌ ائمه‌ و امام‌ زادگان‌ تقدیم‌می‌شود و در نتیجه‌ به‌ مراجع‌ و آخوندهای‌ شیعه‌ می‌رسد به‌ خمسیکه‌ آنها دریافت‌ می‌کنند، بیفزائیم‌ چه‌ سرمایه‌هنگفتی‌ توسط‌ این‌ مراجع‌ و آخوندها جمع‌ آوری‌ می‌شود.

علاوه‌ بر این‌ زنانی‌ هستند که‌ صیغه‌ خود را توسط‌ مراجع‌ و آخوندهای‌ شیعه‌، افتخاری‌ بس‌ بزرگ‌ می‌دانند مجموعه‌ این‌عوامل‌ باعث‌ می‌شود که‌ مراجع‌ و آخوندهای‌ شیعه‌ ثروت‌ مندترین‌ و خوش‌ شانس‌ترین‌ افراد در بهره‌ وری‌ از لذائذدنیوی‌ باشند.

اینها همه‌ از فریبندگی‌ این‌ مذهب‌ است‌ و موجب‌ می‌شود که‌ علماء و آخوندهای‌ شیعه‌ غرق در مادیات‌ و لذائذ دنیوی‌باشند و از اتخاذ مواضع‌ به‌ حق‌ و اعتراف‌ به‌ خرافات‌ و باطیلی‌ که‌ اساس‌ و بنیان‌ مذهب‌ شیعه‌ بر آن‌ استوار است‌، خودداری‌ کنند.

و به‌ راستی‌ چه‌ خوب‌ بود اگر مراجع‌ و آخوندهای‌ شیعه‌ از خوردن‌ به‌ ناحق‌ اموال‌ مردم‌ دست‌ می‌کشیدند و نسبت‌ به‌لذائذ دنوی‌ رغبتی‌ نمی‌داشتند و باری‌ بدوش‌ مردم‌ نمی‌بودند.